نقد رمان آب نبات هل دار : ترسیمی از فرهنگ پایین مردم

نقد رمان آب نبات هل دار نوشته ی مهرداد صدقی
رمان طنز گونه که خنده را به لب ها می نشاند و علامت سوال زیادی را در ذهن ایجاد می کند.

شاید باید مثل اسمش آب نبات می بود یعنی شیرین و خوشمزه و مناسب برای سوغات.
اما هر چه که بیشتر جلو می روی تلخی یک چیز آزارت می دهد و آن هم ترسیمی از فرهنگ پایین مردم در خلال داستان…

این رمان بیان زندگی مردم از زبان نوجوانی ۱۱،۱۰ ساله است که از دیدگاه خودش همه چیز را صادقانه و درست تعریف می کند درباره:

پدر، مادر، خواهر، برادر، مادر بزرگ، فامیل ها، همسایه ها، دوستان، معلم و مدیر، مغازه دار و …

کتاب آب نبات هل دار داستان نوجوانی است که تنبل و دروغگو و بد دهن است.
پدر و مادر بزرگش انسان های عوام پول دوستی هستند.
مادربزرگ علاوه برخصلت پول دوستی بدبین است و البته کمی هم بد جنس و …

هر چه شخصیت از کوچک و بزرگ و پیر و جوان هست غالبا از لحاظ فرهنگی ضعیف است الا:
برادرش محمد که او هم به قول داستان سرش پایین است و الا او هم بله…

خلاصه این که به زبان طنز به وضعیت اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی مردم منطقه ای از ایران می پردازد و منصف هم باشیم طنز را شیرین جلو می برد.

نویسنده در ۵۰،۴۰ صفحه ی آخر تلاش می کند که همه چیز را به صلاح برساند و به خواننده بگوید که با تلاش فراوان، نوجوان داستان شاگرد دوم شد و مودب و مهربان و خلاصه همه چیز به خوبی و خوشی تمام شد.

تنها دلیلی که باعث شده است این کتاب را انتشاراتی مثل سوره مهر چاپ و خندوانه آن را معرفی کند، قالب طنز آن است و الا ۵۰ صفحه ی آخر هم، ذهن را از بی شعوری عامه ی مردم پاک نمی کند.

به هر حال برای یکبار خواندن هم توصیه نمی شود.