نقد رمان کمی دیرتر نوشته ی سیدمهدی شجاعی
شجاعی نویسنده مشهوری است که همه اغلب با کشتی پهلو گرفته و یا کتاب آفتاب در حجاب به جرگه ی خوانندگان مشتاق او می پیوندند.
کتاب هایی از تاریخ اهل بیت که همراهی با نثر ادبی و هنری باعث میشود که لذت تاریخ خوانی در مذاق انسان بنشیند.
حتی در داستان کوتاه هم میتوانید او را صاحب سبک بدانید.
اما رمان های سید، کمی جنجال برانگیز است.
آن زیبایی قلم و تسلط را در رمان هایش نمیتوان انتظار داشت.
محتوا محور بودن مشخصه بارز رمان های اوست.
۱٫ کمی دیرتر یک آسیب شناسی دینی است.
۲٫ یکی از دغدغه های اصلی مذهبی ما، یک جریان سنگین که با بیتوجهی تبدیل به یک اتفاق ساده و دور شده است.
ایشان در غالب رمان تلاش میکند تا آن را به عنوان یک مهم فراموش شده آسیب شناسی کند.
۳٫ شخصیت جوانی که حقیقت جو است و دلش تغییر دنیا را میخواهد مواجه می شود با عام و خاصی که ادعا میکنند اما حرکت نمی کنند.
جوان داستان یک یک افراد را به یاری می طلبد و با توجه به جواب هایشان نشان می دهد که:
بین حرف تا عمل هایشان چقدر فاصله است.
این یک روند نامطلوب در زندگی ما از ۱۱۸۳ سال پیش است؛
روندی که ما را به ظهور امام زمان نمی رساند و نتیجه ای جز غربت برای ایشان نمی آورد.
خواندن کتاب برای بعضی امیدوار کننده و برای عدهای سخت است اما خواندنش خالی از لطف نیست…