نقد رمان آخرین پدر خوانده : بیان فرهنگ و تمدن آمریکا از زبان و نگاه خودشان

نقد رمان آخرین پدر خوانده نوشته ی ماریا پوزو.
آخرین پدر خوانده، به بیان فرهنگ و تمدن آمریکا از زبان و نگاه خودشان می پردازد.

نویسنده ی آخرین پدر خوانده با شجاعت تمام آنچه که در فضای سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و خانوادگی آمریکا دارد رخ می دهد را به تصویر می کشد.
حتی خیلی ریز به جریانات پشت پرده هالیوود هم اشاره می کند.
تمام جنایت ها،
خیانت ها،
خباثت ها و …
و همه هم یک حرف دارد: “حیوانیت”.
حیوانیت، آن چه که پایه ی تمدن آمریکا و اروپاست
و به قول سعدی:
خور و خواب و خشم و شهوت پایه های اصلی تفکری شان است.

قمار، شراب ، سکس ، قتل در سراسر رمان نمود بارز دارد.
فجیع تر آنکه زن تنها جسمی است که آمده تا لذت مرد را تأمین کند.

چقدر خوب می شد جوانان ما که شیفته فرهنگ آنها هستند و تمام تلاششان را می کنند تا نشانه ای از تمدن غربی را در ظاهرشان جلوه گر کنند، این کتاب را کامل بخوانند.

سپس به چند سؤال جواب بدهند:

۱-آیا زنان ما واقعأ، دلشان می خواهد که تنها و تنها جسم شان دیده شود؟ آن هم برای بهره بردن مردان؟

۲-آیا مردان ما، تمام هم و غم شان خوراک و لذت و پول است؟

۳-و آیا کسی که این کتاب را می خواند، باز هم می تواند از نظر عقلی از تمدن غرب و آمریکا دفاع کند؟

گاهی دشمن تمام ضعف ها و کاستی هایش را، واضح بیان می کند.
چرا ما نمی خواهیم این را درک کنیم.

وقتی با جمع دوستان این کتاب را نقد کردیم، همه اعتراف می کردند که چقدر تمدنشان پست و بی مایه است.

خود نویسنده، رمان را آنگونه تمام می کند که باید:
پدر خوانده ای که می میرد و خاندانش از هم می پاشد.
و آخرین پدر خوانده، نمایش صحنه آخر…

عمر تمدن آمریکایی بر جان انسانهاست.
پدر خوانده ای ظالم، وحشی، بیمار و بی رحم و بی رمق.

و”کراس” شخصیت مهم رمان که (از کودکی تا جوانی روند رشدش و فرهنگی که در آن بزرگ شده) در این کتاب آمده است،
نماد جوانانی است که از قمار دست می کشند و دوری می کنند، از فضای قتل و کشتار و سکس می گریزند تا زندگی کنند.
نماد دنیایی که می خواهد طعم زندگی آرام را بچشد.
کاش به دیده ی عبرت این رمان را بخوانید.