کتاب اگر‌ دوست نداری می توانی ‌کرم ‌بمانی : از مجموعه کتاب های انسان شناسی

تصویر

کتاب اگر‌ دوست نداری می توانی ‌کرم ‌بمانی 

نویسنده: کبری فرجام پور

تصویرگر: فرزانه آبیار

ناشر: محیی

تعداد صفحه: ۲۳

بریده کتاب(۱) :

با سرعت بدنش را تکان داد تا از آن تخم کوچک و تاریک نجات پیدا کند. دیوارهای لانه‌ اش تکه تکه شد و روی شاخه درخت افتاد. وقتی تمام بدنش بیرون آمد، نفس راحتی کشید و گفت:

«آخیش! راحت شدم.» آن وقت کش و قوسی به بدنش داد و آرام روی شاخه درخت توت حرکت کرد. همه جا روشن بود. صدای آواز پرنده ها و جیرجیر جیرجیرک ها را شنید. تا جایی که می توانست،

سرش را خم کرد و به پایین درخت نگاه کرد. وقتی چمن ‌های سبز، گل های رنگارنگ و برکه پر از آب را دید، دهانش از تعجب باز ماند. زیر لب گفت:«چه جای خوبی به دنیا آمدم!» همان لحظه صدایی گفت: «بله، این بهترین جا برای یک کرم ابریشم است.»

بریده کتاب (۲):

نرمو تازه فهمید چیزی که تنش را گرم می کند و در روز به زمین روشنایی می دهد، خورشید است. او از تماشای آسمان سیر نمی شد. زیر لب گفت: «آن بالا چقدر قشنگ است. کاش آن جا به دنیا می ‌آمدم!» هنوز داشت به آسمان نگاه می کرد که دید بالای سرش پروانه های دیگری هم هستند. آسمان پر از پروانه شده بود.

بریده کتاب(۳):

نرمو روی همان برگ نشست و به آسمان خیره شد.

بریده کتاب(۴):

نرمو با تعجب بیشتری گفت:«آخر من فقط یک کرم هستم. من که بال ندارم!»

پروانه با لبخند جواب داد: «من هم یک روز مثل تو کرم کوچکی بودم. ولی حالا پروانه شده ام. ببینم، مگر تو آسمان را دوست نداری؟ پس بهترین راه این است که پروانه شوی و خودت به آسمان بیایی.»

نرمو خیلی هیجان زده شده بود. به خودش پیچ و تابی داد و گفت: «وای! من خیلی دوست دارم در آسمان زندگی کنم. اما چطور؟»

پروانه گفت: «خب، یک شرط بزرگ و مهم دارد!»

بربده کتاب (۵):

او شروع کرد به تلاش کردن و هر روز تا جایی که می توانست غذا می خورد. نرمو دیگر به هیچ چیزی به جز پروانه شدن فکر نمی کرد. حتی وقتی که کفشدوزک و جیرجیرک و سیرسیرک برای بازی سراغش می آمدند، می گفت:

«صبر کنید! حالا نه، به زودی من هم می توانم با شماها پرواز کنم. اما حالا کار مهم تری دارم.»

مرتبط با کتاب اگر‌دوست نداری می توانی ‌کرم ‌بمانی:

بیشتر بخوانیم…

خرید کتاب اگر دوست نداری میتوانی کرم بمانی

بیشتر ببینیم…

کار بسیار جذاب دو کودک عراقی در اربعین

فاطمه زمان پور
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *