ملت عشق: عشق نوعی خودخواهی است.

اصلا یک مسلمان حقیقی نمیتونه باعث مرگ کیمیا بشه به شکلی که در کتاب اومده
بابت باور و وقتی که تا بحال برای این کتاب گذاشته شده خیلی متاسفم
ان شاءالله مطالب شما بیشتر نشر بشه تا کمتر اوقات دیگران تلف بشه

سلام و خدا قوت ممنون از نقدتون که آگاهی دادین که فرصت مون رو برای کتاب های بهتر صرف کنیم.

خیلی دقیق و به جا 👌 ممنون از زحماتتون و نقد های عالی که باعث میشه وقتمون رو صرف هر کتابی نکنیم .

سلام
نقد کتاب واقعا در انتخاب کتاب مناسب یرای خوندن مؤثر هست

ممنون از زحماتتون

کتاب رو نخوندم اما از چندین نفر انسان مورد اعتماد، این رو شنیدم که با فرهنگ ما هم خونی نداره و ایرادات فراوانی بر این کتاب وارد هست. امیدوارم هرچه زودتر لابلای سطل‌های بازیافت کاغذ، محو بشه

سلام.من این کتاب رو نخوندم ولی خیلی کتاب معروفیه‌
به نظرم کتاب های معروف بعضیاشون اصلا به درد نمیخورن خیلی هم بدامدزی دارن …..
ولی عجیبه که دنبال میکنن و کسی نمیگه خوب نیست

به نظر من این سبک زندگی را القا میکند که زن داستان تمام ویژگی های خوب خود را مثل ایثار و گذشت از دست میدهد تا به یک عشقی که درنهایت پوچ است برسد و در پایان داستان هم به آن عشق خود نمیرسد و میتوان الگوی سبک زندگی خوبی باشد

واقعا لازم‌ هست نقد کتاب ملت عشق درسطح وسیعی در اختیار اهل مطالعه‌ وکتاب قرار بگیرد.
چون‌ با نگاهی‌ به محتوای‌ کتاب‌ که نویسنده دنبال‌ کرده تا با نام مولانا و استفاده‌ از کلمات،عباراتی که بار معنایی خاصی‌ دارند ذهن خواننده‌ به ناکجاآباد ببرد.وجای تاسف است‌ که‌ درنمایشگاه های مختلف کتاب درسطوح گوناگون‌ این کتاب هم چنان‌ درسطح وسیعی منتشر می‌شود. و مع الاسف برخی هم که خود را فرهیخته و اهل‌ ادبیات ناب فارسی میدانند باچنان هیجان و شوری از این کتاب‌ سخن می‌گویند که در فرهیخته بودن‌ آنان باید شک‌ کرد

احسنت.بسیار جامع و منصفانه

عالی بود

سلام
روز بخیر
من یکی از دوستانم این کتاب رو خونده بود بعد که نقد نمکتاب رو بهش گفتم گفت واقعا درسته
من وقتی این کتاب رو خونده به پوچی رسیده بودم
و حتی یه بار فکر خودکشی هم کردم 😔

وقتی جای کتابهای خوب و نویسندگان خوب خالی باشد، دیگران با کتابها و نویسندگان ناخوب پر می کنند.

نقد عالی بود برای یک نوجوان گفتم که عاشق الیف شافاک بود ازش متنفر شد و از کربلا و عشق امام حسین پرسید

نقد بسیار درست و منصفانه بود من چند وقتی بود که اسم این کتاب رو از زبان مردم عام هم حتی می‌شنیدم و دنبال یک نقد درست و حسابی بودم و چندین نقد خوندم اما نمیتونستم افراد رو قانع کنم راجب این کتاب و موضوعش
کاملا درست و کامل بود ممنونم🙏🏻🙏🏻

هشدار: متن یازده گانه دارای اسپویل است!!!
نه هر که چهره برافروخت دلبری داند نه هر که آینه سازد سکندری داند
نه هر که طرف کله کج نهاد و تند نشست کلاه داری و آیین سروری داند
هزار نکته باریکتر ز مو این جاست نه هر که سر بتراشد قلندری داند
بیشتر کتاب بخوانیم وسپس نقد کنیم و با هم به گفتگو بنشینیم.

قصد دارم در برابر سه راهی:۱- سکوت پیشه کردن و ۲-یا همرنگ جماعت، دمیدن به کوره‌ی تعریف‌وُتمجیدها -۳و یا بی‌خیالِ انگ خوردن و حفظ پرستیژ خود، یعنی پنبه‌زنی برخی از فیلم‌ها وکتاب ها و آدم های کذایی!!، راه سوم را بروم.
درشروع نوشتارم، ازتشابه چهارگانه آدم ها و فیلم ها و کتاب ها وغذاها برایتان می نویسم.کتاب«ملت عشق»مانندبعضی از کتاب ها،اشتباهات زیادی دارد و مثل بعضی آدما بی خودی تبلیغ شده است وشبیه به دسته ای از فیلم هایی است که در وصفش می گویند برای ندیدن است!!…..و بالاخره مانند لیوان های سس و سالاد کلمی است که در فست فودها برای نخوردن سرو می شود!
شاید هم عیب از آن فاصله ی ما با دهل باشد که بگمانم ،این بارهم آوازش را از جای دوری شنیده ایم!
تا جایی که در توانم بوده؛همیشه از اغراق و بزرگ نمایی و یا زیاده روی در تحسین و تمجید و یا بالعکس انتقاد بیش از حد،سرکوب،نفی وطرد مطلق پدیده ها دوری کرده وسعی بر میانه روی داشته ام…. دیدگاه من در باره رمانی که عنوان پرفروش ترین کتاب کشور ،«ترکیه» را بخود اختصاص داده است ودر ایران هم بیشتر از چند ده بار چاپ شده و توانسته است طرفداران زیادی پیدا کند.
۱-ابتدا بگویم در جامعه ای با سرانه پایین مطالعه،می بایست از گرایش به کتابخوانی استقبال نمود….ولی سطح انتظار من خواننده و مخاطب بسیار بالا می رود وقتی با چنین عباراتی در وصف یک کتاب،روبرو می شوم:
{به نظر من (…)یک کتاب خوب و بسیار خواندنی محسوب می شود که داستان جذاب و گیرایی هم دارد. پیشنهاد می‌کنم مطالعه آن را به هیچ‌وجه از دست ندهید و حتی اگر مایل هستید کسی را به کتاب و کتاب خواندن علاقه‌مند کنید، رمان (….) را به او هدیه دهید}.
۲-آیا صرفا جمله «به نظر من» می تواند منبع مطمئنی باشد؟
و یا اگر خواسته باشیم فردیا افرادی را به کتاب خواندن،علاقمند نماییم،حتما و ضرورتا این کتاب را هدیه دهیم؟؟درست تر نبود که گفته می شد:کتاب های خوب بسیارند و این کتاب هم در زمره یکی از آن هاست!!
۳-اصطلاح «فیلم های گیشه پسند»،جایی آن دوردورها در یکی از کشوهای ذهنم،در انبوهی از واژه ها چمباته زده بود…که با تمام شدن این رمان، باردیگر برایم زنده شد وجان گرفت. به جرات می گویم این سری از کتاب ها،با داشتن عنوانی جذاب اما نامربوط، مصداق واقعی «خیانت در معنای واژه»برای طلب فروش بیشتر هستند.و حالا کتابی را که با تبلیغات زیاد وتحسین وتمجید های بیشمار دوست وآشنا در صفحات مجازی و شبکه های اجتماعی،مشتاق به خواندنش شدم،مرا وادار ساخت تا یک بار دیگر به این موضوع فکر کنم که انتخاب کتاب خوب یک مهارت است وپیشنهاد ومعرفی برای مطالعه کتاب،یک هنر.
۴-این کتاب در دو زمان متفاوت اتفاق می افتد. بخش مربوط به عرفان و صوفی گری،سوای از چهل قانون عشق و عباراتی که در متون دیگر نیزبه آن استناد گردیده،باقی اش، بیشتر زاییده تخیلات است. نویسنده اطلاعات زیادتری از یک شخص معمولی در مورد ارتباط شمس و مولوی نداشته است. شمس کارهای خارق العاده ای چون کتاب را خشک از آب در آوردن و …را اصلا انجام نداده و این داستان سرایی ها وانسان عجیبی ساختن هم تصنعی و دور از باور است.
۵- خط سیر داستان بیشتر از هر چیزی،به مسخره گرفتن روابط عاطفی و کم ارزش دانستن مفهوم خانواده.است.وکم اهمیت دانستن اعتراضات به حق و منطقی و قابل درک عزیزانی چون همسروفرزندان مولوی…ازدواج بدون اندیشه شمس با کیمیا خاتون ورفتار انسان گریز و عجیب و غریبش در مقابل همسر نگون بخت خود…
۶- یک سری جملات خوب و ناب درلابلای متن ودر بستری جهت دهی شده وجود دارد،از آنیما وآنیموس ونظریات روان شناسی یونگ و فروید تا ……که البته شکی نیست که به زیباترشدن رمان کمک فراوانی نموده است….ولی خواننده و مخاطب می بایست حق انتخاب داشته باشد نه اینکه نویسنده بخواهد و اصرار داشته باشد که فقط او درست می گوید.

هاجر مرادی دوست.پاییز نودوهفت

برای من جالب تحریف داستان های بدیهی مولوی بود.
به عنوان نمونه داستان اون چهارنفری که در بین نماز به هم ایراد میگیرند و شمس در داستان میگه که ما نباید قضاوت کنیم که نماز اینها با حرف زدن باطل شده یا نه و قضاوت کار ما نیست.
این قضاوت نکردن کلا از فرهنگ غرب اومده و اصلا ربطی به مولوی و شمس نداره. در شعر مولوی هم به صراحت میگه که نماز هر چهار نفر تباه شده. (پس نماز هر چهاران شد تباه عیب‌گویان بیشتر گم کرده راه)