کتاب من دیگر ما ، جلد نهم : کلاس آقای تربیت و درس شیرین کرامت
کتاب من دیگر ما ، جلد نهم
نویسنده: محسن عباسی ولدی
انتشارات آیین فطرت
معرفی:
تربیت کریمانه پایه تربیت است. فرزندی که به این صفت آراسته شده، مراقبی درونی پیدا می کند که به او اجازه نمی دهد رفتار و گفتارش را به چیزی که خلاف شأن انسانی است، آلوده کند. کسی که از درون مراقب پیدا می کند، در بزنگاه های تربیتی نمی لغزد؛ زیرا مراقب درونی، همه جا و تحت هر شرایطی همراه انسان است. شما در کتاب «کلاس آقای تربیت و درس شیرین کرامت» می آموزید که چه طور کریم باشید و فرزندانتان را کریمانه تربیت کنید.
بریده کتاب:
مربی در ارتباط با محیط اطراف خویش رفتارهایی را انجام می دهد که مخاطب، تماشاچی آن بوده و از آن عکس برداری می کند. به این رفتارها «گزاره های تصویری» می گوییم. در این گزاره ها، مربی به صورت مستقیم با مخاطب در ارتباط نیست و مخاطب، تنها بیننده رفتار اوست. انتقال پیام گزاره های تصویری از قصد و نیت ما پیروی نمی کند. این گزاره ها از اولین گزاره های تاثیرگذار در تربیت فرزند است.
گزاره های تصویری منفی برای تاثیرگذاری نیازی به تکرار و تداوم ندارند؛ اما گزاره های تصویری مثبت معمولا برای تاثیرگذاری، نیازمند تکرار هستند.
بریده کتاب(۲):
این، یک سنت الهی است: اگر برای عمل کردن به آن چه می دانیم تلاش کنیم، خدای مهربان راه های خودش را در برابرِ ما می گشاید و آن چه را که نمی دانیم، به ما یاد می دهد.
“وَ الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِين.” (و کسانی که در راه ما تلاش کنند، حتما و بدون شک آنها را به سوی راه های خویش رهنمون می شویم و بدون تردید خداوند با نیکوکاران است.)
رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نیز فرموده اند: “هر کسی به آن چه می داند عمل کند، خدا علم آن چه را که نمی داند، به او می رساند.”
بریده کتاب(۳):
مدارا نصف ایمان است و بدون مدارا، زندگی، سخت و تلخ می شود. پس چه به زندگی نگاه معنوی داشته باشیم و چه بُعد مادی زندگی برایمان پررنگ باشد، باز هم باید به مدارا فکر کنیم.
در تربیت فرزندانمان نیز، چه به تربیت معنوی آنها فکر کنیم و چه آسودگی دنیایی شان برایمان اهمیت داشته باشد، باز هم باید به فکر مدارا در اخلاق آنها باشیم.
بریده کتاب(۴):
دسته ای هم هستند که کمک به نیازمندان جزئی از سبک زندگی آنهاست، چه مشکلی داشته باشند که برای رفعش نذری برای فقیران کنند و چه سایه مشکلات از سرِ زندگی شان به دور باشد، چه توان رفع احتیاجات خود را به اندازه کافی داشته باشند و چه نداشته باشند.
این گروه کمک به دیگران را فرصتی برای خویش می دانند، درست مثل این حدیث از امام صادق (علیه السلام) که فرمودند: “همانا کسی از من حاجتی می خواهد، من در رفع حاجت او شتاب می کنم؛ چرا که می ترسم از آن بی نیاز شود و کمک من به او دیگر به کارش نیاید.”
بریده کتاب(۵):
وقتی پدر و مادر با یکدیگر مدارا نمی کنند، این آموزه را به صراحت به فرزندانشان منتقل می کنند که شما هم با یکدیگر مدارا نکنید. یادمان باشد که در بسیاری از موارد وقتی صفات منفی از طریق رفتار ما به بچه ها منتقل می شود، مدیریت اندازه بروز آن صفات دست ما نخواهد بود. یعنی پدر و مادری که هفته ای یک بار مدارا نکردن را به نمایش می گذارند، نمی توانند انتظار داشته باشند که بچه ها هم تنها هفته ای یک بار در رابطه خودشان با دیگران مدارا را کنار بگذارند.
اندازه ای از مدارا نکردن در میان فرزندان چندان عجیب نیست؛ اما بخش قابل توجهی از مدارا نکردن ها به تصویری برمی گردد که آنها از رابطه پدر و مادر با یکدیگر یا با دیگران در ذهنشان نقش بسته است.
بریده کتاب(۶):
آدم هایی که اهل مدارا نیستند، به شدت خودخواه هستند. گویی جز خودشان کسی را نمی بینند. آنها با زبان عملشان می گویند: «همه باید مرا در نظر بگیرند؛ ولی من کسی را در نظر نمی گیرم». آنها چیزی را برای خود دوست دارند که همان را برای دیگران دوست ندارند.
این خودخواهی می تواند یکی از مصادیق تکبر و خودبرتربینی باشد. آدمی که اهل مدارا نیست، دیگران را به قدری بالا نمی بیند که آنها را شایسته مدارا بداند. از نگاه او کسی که همه باید شرایط را بر وفق میل او تنظیم کنند، خود اوست، نه کسی دیگر.
مرتبط با کتاب من دیگر ما
بیشتر بخوانیم…
بیشتر ببینیم…