التیام

این کتاب ، کتابی است که پس از چاپ، مورد هجمه ی رژیم صهیونیستی در فصای مجازی قرار گرفت.

خلاصه کتاب:
کتاب التیام روایت کوتاه از تاریخ قرآنی فرزندان حضرت ابراهیم است، که گروه‌هایی از آنان در تاریخ به درجه‌ای از عصیان در برابر خدا رسیدند که مورد لعنت خدا قرار گرفتند. این کتاب حاصل جلسات فیلمنامه حضرت موسی با مرحوم سلحشور است.

التیام، یک دشمن‌شناسی دقیق است. دراین کتاب خواهید دید که باید دشمن را به صورت واقعی و درست شناخت؛ او را نه آن ‌قدر بزرگ کرد که دیگر نتوان اسمش را آورد ونه آن‌ قدر کوچکش کرد که آسیب‌ پذیر و خواب‌ آلود شویم. یکی از مصادیق دشمن که قرآن معرفی می‌کند یهود است، که دراین کتاب به آن پرداخته شده است و آن را بخوبی تشریح کرده است، اگر می‌خواهید سرنوشت یهود و عملکرد آنها رابدانید این کتاب را بخوانی.

حضرت ابراهیم (ع) دارای دو فرزند بود: اسماعیل و اسحاق. اسماعیل همراه مادرش به مکه رفت و از نسل او، اعراب و پیامبر اسلام پدید آمدند. نسل اسحاق نیز توسط یعقوب و بنی‌‌ اسرائیل ادامه پیدا کرد. «التیام» اشاره دارد به شکافی که میان بنی ‌اسرائیل و بنی ‌اسماعیل پدید آمده و باید التیام یابد.
این کتاب پس از ماجرای زندگی حضرت ابراهیم، جریان حضرت یوسف و مهاجرت بنی ‌اسرائیل به مصر را بیان می‌ کند، که سختی‌ های زیادی را در سال ‌های بعد در آن جا متحمل شدند. سپس انتظار بنی ‌اسرائیل برای ظهور حضرت موسی(ع) و هجرت از مصر و نافرمانی ایشان را تحلیل می ‌کند. آنها با این که سال ‌ها منتظر ظهور منجی بودند، اما پس از ظهور، با او همراهی نکردند. دو جریان قارون (قدرت اقتصادی) و سامری (سلطه فرهنگی شرک آلود)، بنی ‌اسرائیل را به انحراف کشانید و در آنها ماندگار شد.
نهایتا بنی ‌اسرائیل پس از ۴۰ سال سرگردانی به جرم نافرمانی، وارد کنعان شدند. در این دوران است که حکومت حضرت داوود و حضرت سلیمان(ع) برپا شد. (البته یهودیان این دو را به پیامبری قبول ندارند.) اما پس از آن توسط نبوکدنصر تار و مار شدند و باز توسط کوروش کبیر آزاد گشتند. تا دوران حضرت مسیح(ع) که بنی ‌اسرائیل او را نیز مانند دیگر پیامبران برنتافتند. چرا که ایشان به دنبال پیامبری بودند که پس از قرن‌ ها، یک حکومت مقتدر دنیوی برایشان تشکیل دهد…

برشی از کتاب(۱):
از شگفتی های کاوش های تاریخی و باستان شناسی این است که روزگاری آدمیان خانه های خود را از خشت و شاخ و برگ درختان می ساختند، اما قبور خود را از سنگ و ساروج بنا می کردند و این جز تمنای باطنی جاودانگی چه می تواند باشد؟ (صفحه ۱۰۵)

برشی از کتاب(۲):
غیر از مسلمانان که بنی اسرائیل را پذیرفته و تحمل می کردند، بقیه ی ملل حاضر به زندگی با آنان نبودند، و این بود که ایده ی «همه یا هیچ» در آنان شکل گرفت، یا همه ی زمین و سلطه بر آن و یا آوارگی و سرگردانی ابدی.(صفحه ۱۲۲)

برشی از کتاب(۳):
راستی چرا هالیوود هر از گاهی، پیش از دیگر نهادهای مردمی و فرهنگی با ساخت فیلم های روشن فکرانه به موضوع نفوذ نامرئی لابی های پرنفوذ در لایه ها و مراکز کلیدی جامعه یا نقد رفتار غلط نظامی گری غرب می پردازد و ذهن جامعه را با این مفاهیم به ظاهر سرّی و محرمانه آشنا می کند؟! (صفحه ۲۱۴)

برشی از کتاب(۴):
مادر گرامی امام مهدی «عج»  حضرت نرجس از طریق مادر از فرزندان جناب شمعون (پترس) وصی عیسی (ع) است. بر همین پایه، امام مهدی «عج» از نظر نسب و نژاد یک بنی اسرائیلی رسمی و در عین حال، از طریق پدر یک بنی اسماعیلی اصیل است. (صفحه ۲۳۲)

برشی از کتاب(۵):
تفاوت قوم یهود با دیگران نه در اقلیت بودن بلکه مهمتر از آن اصرار بر* دراقلیت ماندن* بود. یهود با نامستحق دانستن دیگران برای بندگی خدا و رستگاری تا آنجا پیش رفت که حتی حمایت از گروه های الحادی و تکفیری را نیز برخود روا دانست و از اضمحلال سایر مذاهب چون مسیحیت واسلام پشتیبانی کرد.

برشی از کتاب(۶):
یهود مهاجر و منتظر احمد «ص»،  پس از ظهور آن حضرت نه تنها درایمان برمشرکان پیشی نگرفت، بلکه به علل نفسانی و ویژگی‌های روحی خود دربرابر آن گرامی ایستاد. گزارش قران از انتظار یهودیان مدینه پیش از ظهور و حتی تولد پیامبر وامیدهای خفته دراین انتظار این ادعا را تایید می‌کند، اما گویی انتظار و ناسازگار پس از به سرآمدن انتظار و ظهورآن که منتظرش بوده‌اند قصه ی تکراری تاریخ است.این خطر خطیر ویژه ی یهود نیست ودرکمین دیگر منتظران نیز است.

ارزیابی بیشتر: 

نویسنده در این پژوهش به خوبی توانسته به طور مجمل، تاریخ بنی اسرائیل را شرح دهد. اما نقطه قوت و تمایز این کتاب، منظری است که به وقایع می ‌نگرد. این کتاب صرفا یک روایت تاریخی نیست. بلکه به تحلیل وقایع می ‌پردازد و الگوهای کلی برای تاریخ بنی ‌اسرائیل و تاریخ بشریت عرضه می‌ کند؛ مانند مبارزه حق و باطل و علت پیروزی حق و نابودی باطل، و یا علت سرپیچی ‌های متعدد بنی ‌اسرائیل. بنی ‌اسرائیل با این که سالیان دراز منتظر ظهور حضرت موسی(ع) بودند (و حتی با انابه به درگاه خداوند، بیش از صد سال ظهور وی را پیش انداختند)، چرا بعد از ظهور منجی، او و دیگر پیامبران را نه تنها یاری نکردند، بلکه در برابر آنها قد علم کردند و به مخالفت برخاستند و به کشتار آنها دست زدند؟
این‌ دست وقایع، مسائل قابل تاملی است که با بررسی کلی (و نه گذرا و مقطعی) باید به علت آنها پی برد؛ که هم چراغ راه و زنگ هشداری برای امت اسلامی باشد و هم منبعی برای شناخت ویژگی‌های یهود (به عنوان یکی از سرسخت ‌ترین دشمنان مسلمین به گفته قرآن) که در طی اعصار و قرون در وجود آنها نهادینه شده است.